Paul Golden, de oprichter en managing partner van Schilling Ventures, LLC, merkte op dat het grootste obstakel geconfronteerd met de industriële sector is het gebrek aan geschoolde opleiding onder haar medewerkers. Golden zei dat het gebrek aan geschoolde arbeiders belemmert de productiviteit, het nadeel tegen offshore-concurrentie veroorzaakt. Veel bedrijven hebben ook moeite om medewerkers met een sterke werkethiek te vinden, in plaats daarvan kiezen voor de werknemers die kiezen voor een lager loon en op zijn beurt leiden tot een werk dat is van slechte kwaliteit (Stringfellow, 2012)

Uit een onderzoek van Deloitte Development LLC en The Manufacturing Institute (Morrison et. Al. 2011) geeft onvoldoende basis inzetbaarheid vaardigheden, zoals het bijwonen tijdigheid en arbeidsethos, komt in de derde tot de meest ernstige vaardigheid tekortkomingen in de huidige werknemers van de fabrikant. Dit komt vlak achter het gebrek aan elementaire technische opleiding, zoals de mate, de industrie certificering of beroepsopleiding en inadequate probleemoplossende vaardigheden als ernstige vaardigheid tekortkomingen, maar wordt nog steeds beschouwd als een probleem wanneer rekening wordt gehouden met het plaatsen van de tekortkoming is.

Dwangarbeid is wijd verspreid is in de verwerkende industrie, met name met bedrijven die gespecialiseerd zijn in engineering en industrieel design. Om meer olie op het vuur toe te voegen, worden overtimes en verschuivingen meestal opgelegd aan de werknemers die onvermoeibaar werken tijdens de late uren en dit kan tot een verminderde productiviteit en werknemer fouten veroorzaken. Bij bouwprojecten, Thomas en Raynar (1997) gevonden vermindert inefficiëntie van 10-15% gedurende 50 tot 60 uur workweeks. Dit wordt gemaakt als gevolg van het onvermogen om het versnellen van de levering van materialen, gebrek aan gereedschappen of apparatuur, congestie, fouten en onbedoelde gebeurtenissen, wijzigingen en rework. Hanna et. al. (2005) onthulde andere zorgwekkende factoren van lange werktijden voor werknemers, met inbegrip van een hoger loon tarieven op een tijd en een half, meer ziekteverzuim en een laag moreel (Caruso, 2006).

Tijdens een economische neergang, zijn de werkgevers bekend dat enkele verlof opties aanbieden als betaald verlof wordt beschouwd als een van de duurste voordelen werkgevers bieden. Steeds meer organisaties zijn op zoek naar alternatieve verlof opties als een mogelijke manier om te gaan met de gevolgen van een economische kernsmelting, waaronder de opkomst van nieuw werk patronen die een ruimer gebruik van werknemers verlof voor zal aanmoedigen. Veel werkgevers zijn bekend minder bereid om elke vorm van verlof aan te bieden aan zijn, vooral betaald verlof, om voor hen te werken met minder werknemers en kleinere budgetten in moeilijke tijden. Meer dan waarschijnlijk is, zullen werkgevers nog steeds om zowel betaald als onbetaald verlof te bieden, maar zal ook kijken naar manieren om de kosten te minimaliseren.

Een andere optie is om betaald verlof (PTO) plannen te gebruiken. Wat dit plan doet is te combineren met behoud van loon in een alomvattend plan, met inbegrip van traditionele vakantiedagen, ziekteverlof en persoonlijke dagen en in de Verenigde Staten, betaald verlof (PTO) plannen zijn geleidelijk toe onder werkgevers. Werkgevers zien dit plan als een manier om de kosten van het verlof een minimum te beperken, omdat het gecombineerde aantal dagen aangeboden in het algemeen minder is dan het aantal aangeboden via een aparte vakantie en ziekteverlof plannen. Tijdens een economische neergang, zou dit meer werkgevers aan te moedigen om dit soort plannen te stroomlijnen en het verlof administratie te vereenvoudigen nemen. Ondertussen, een klein aantal organisaties aan te moedigen medewerkers aan onbetaalde vakantie tijd in beslag nemen als een manier om te besparen op arbeidskosten.

Werknemers in productiebedrijven krijgen letterlijk hun handen vuil te maken als het gaat om de productie van goederen en dit kan resulteren in hun vingers dragen na verloop van tijd. Degenen die in zwaardere industrie, zoals de auto-industrie werken, zijn ook voortdurend met hun handschoenen aan als gevolg van de onderdelen, materialen en accessoires die ze moeten verwerken op een dagelijkse basis. Om te bewerkstelligen dat medewerkers in staat zijn om zichzelf te controleren zonder dat ze hun vingerafdrukken gebruikt, worden gezichtsherkenning apparaten gepresenteerd als een alternatief voor vingerafdruk-apparaten. Gezichtsherkenning terminals, zoals Face ID 4 van FingerTec, zijn nuttig voor werknemers die willen hun opkomst verifiëren, aangezien de terminals vereisen geen fysiek contact en verificatie is snel en nauwkeurig gedaan. Afgezien van gezichtsherkenning, kunnen werknemers zelf ook controleren door het gebruik van de kaart of wachtwoord, verificatie methoden die gewoonlijk zijn ingebed in biometrie producten.